Inne Metody Leczenia

Nie udowodniono, aby dwie standardowe metody leczenia klinicznego, stosowane w przypadku wypadania włosów u mężczyzn i do pewnego stopnia u kobiet (minoksydyl i finasteryd), poprawiały metabolizm proteoglikanów w mieszkach włosowych i dlatego nie są one odpowiednimi metodami leczenia Proteoglycan Follicular Atrophy.

Minoksydyl nie ma Aktywnego Działania Przywracającego Prawidłowy Cykl Wzrostu Włosa
Należy pamiętać, że przy stosowaniu produktów na bazie minoksydylu często ma miejsce znaczne, początkowe wypadanie włosów. Uzyskane rezultaty odrastania włosów nie są długotrwałe i ustają, gdy tylko zaprzestanie się stosowania minoksydylu. Może to być problematyczne, chyba że ilość aplikacji zostanie zmniejszona pomimo ograniczonej skuteczności minoksydylu.

Wśród niepożądanych skutków ubocznych u kobiet, oprócz podwyższonego ciśnienia krwi, wystąpić może hipertrychoza. Objawia się ona nadmiernym wzrostem włosów na całym ciele lub w pojedynczych miejscach, takich jak broda czy bokobrody, które są niepożądane przez większość kobiet.

Finasteryd nie ma Aktywnego Działania Przywracającego Prawidłowy Cykl Wzrostu Włosa
Finasteryd, podobnie jak minoksydyl, został pierwotnie opracowany do stosowania u pacjentów płci męskiej. Początkowo przeznaczony był do leczenia przerostu prostaty. Niestety blokowanie działania męskiego hormonu dihydrotestosteronu (DHT) nie zatrzymuje postępu łysienia androgenowego, a bezpieczeństwo długotrwałego stosowania inhibitorów 5α-reduktazy (leki podobne do finasterydu) na wypadanie włosów nie zostało ustalone. Niepożądane skutki uboczne obserwowane u mężczyzn to zaburzenia erekcji.

Zasadniczo finasterydu nie należy stosować u kobiet, zwłaszcza w okresie ciąży lub karmienia piersią, ponieważ może zaszkodzić nienarodzonemu lub karmionemu dziecku.

Co więcej, metaanaliza badań klinicznych wykazała, że leki antyandrogenowe, w tym finasteryd, nie są u kobiet z łysieniem typu żeńskiego bardziej skuteczne niż placebo – co oznacza, że w zasadzie nie dają żadnych efektów.

Nie ma Żadnych Klinicznych Dowodów na Skuteczność Witamin w Leczeniu Wypadania Włosów, Podobnie jak w Przypadku Minerałów, Kosmetyków oraz „Mikstur i Balsamów”
Mnóstwo produktów na porost włosów, od żelek, „tajnych” aminokwasów od niemieckich piwowarów, po sprzedawane na całym świecie preparaty zawierające kombinację witamin i aminokwasów, dostarcza podstawowych, generycznych I tanich składników w fantazyjnych opakowaniach.

Często odbywa się to przy nieproporcjonalnie wysokich kosztach i nie zapewnia żadnych rzeczywistych ani trwałych rezultatów klinicznych.

Głównym ich składnikiem są pochodne witaminy B. Wbrew powszechnemu przekonaniu niedobór witamin czy minerałów zdarza się bardzo rzadko. W rzeczywistości jest on powodem mniej niż 2% problemów z wzrostem i/lub wypadaniem włosów. Niestety, zarówno wśród profesjonalistów, jak i użytkowników panuje błędne przekonanie, że produkty zawierające pochodne witaminy B są ważne dla wzrostu i stanu włosów.

Faktem jest, że poprzez metaanalizę wyników badań klinicznych produktów zawierających witaminę B, nasi koledzy udokumentowali, że istniejące produkty do włosów zawierające witaminy z grupy B nie działają lepiej niż placebo – co oznacza, że w zasadzie nie dają żadnych rezultatów.

Dlatego tak zwane witaminy na włosy nie są zalecane jako kliniczne rozwiązanie dla poprawy stanu włosów, bez względu na to, jak reprezentacyjne może się wydawać ich opakowanie lub status polecającego je celebryty.